Drodzy Pielgrzymi – uczestnicy Inauguracji Roku Formacyjnego wspólnoty Ruchu Rodzin Nazaretańskich
Zgodnie z życzeniem ks. Biskupa Andrzeja Siemieniewskiego, tegoroczna Inauguracja Roku Formacyjnego Ruchu Rodzin Nazaretańskich odbędzie się we Wrocławiu. Na miejsce spotkania wybrano najstarszą a zarazem najpiękniejszą część naszego miasta – Ostrów Tumski. To właśnie tutaj, w X wieku, powstała osada dająca początek siedziby pierwszych Piastów. Z czasem, Wrocław stale rozrastał się stając się ważnym ośrodkiem handlowym, kulturalnym i gospodarczym, a jednocześnie najludniejszym i najzamożniejszym ośrodkiem śląskim. W roku 1000 cesarz Otton III podczas zjazdu gnieźnieńskiego, powołał metropolię gnieźnieńską i biskupstwa krakowskie, wrocławskie i kołobrzeskie. W tym też czasie Bolesław Chrobry wzniósł katedrę dla pierwszego biskupa wrocławskiego Jana, która, jak wynika z badań archeologicznych, znajdowała się dokładnie na miejscu dzisiejszej „matki kościołów wrocławskich”. Ten bardzo krótki opis dowodzi, że miejsce naszego spotkania jest naznaczone wielowiekową historią i pełni fundamentalną rolą dla rozwoju chrześcijaństwa na tych ziemiach.
Drodzy Pielgrzymi, z wielką radością powitamy Was w dniu 21 września 2019 r. Aby nasze spotkanie przebiegło w zaplanowanej formie, przekazujemy poniżej kilka niezbędnych informacji organizacyjnych.
Program uroczystości
- 9:00 - 10.30 – przyjazd i rejestracja uczestników (Katedralna 4),
- 9:30 – 10:00 – zawiązanie wspólnoty i przywitanie gości (Archikatedra św. Jana Chrzciciela)
- 10.00 – 10.45 – adoracja Najświętszego Sakramentu (Archikatedra św. Jana Chrzciciela)
- 11.00 – 12.30 – Msza św. pod przewodnictwem ks. Biskupa Andrzeja Siemieniewskiego (Archikatedra św. Jana Chrzciciela).
- 12.30 – 14.30 – wspólny posiłek w ogrodach PWT i Auli Jana Pawła II, (dla kapłanów
w hotelu im Jana Pawła II, ul. Świętego Idziego 2) i czas na zwiedzanie Ostrowia Tumskiego
- 15.00 - 16.00 – wspólna modlitwa i konferencja, w górnej części kościoła św. Krzyża,
Program dla dzieci
- 10:00 integracyjne wyjście do lodziarni
- 15:00 gra terenowa.
Szczegóły dojazdu
Transport indywidualny
W przypadku korzystania z transportu kolejowego najlepiej z Dworca Głównego do miejsca spotkania dojechać tramwajem. Po wyjściu z dworca - w kierunku miasta, po lewej stronie są przystanki – przy ul. Peronowej - linia 9 (kierunek Sępolno) oraz przy ul. Piłsudskiego - linia 2 (kierunek Biskupin). W przypadku korzystania z linii 9 należy wysiąść na przystanku „Bema” (piąty przystanek od dworca), a w razie wyboru linii 2 należy wysiąść na przystanku „Katedra” (czwarty przystanek od dworca). Z obu przystanków wieże Katedry są doskonale widoczne, a dojście na miejsce spotkania, to kilka minut spacerem. Bilety są dostępne w biletomatach zlokalizowanych przy przystankach lub w automatach umieszczonych wewnątrz tramwaju, z możliwością płatności kartą (także z funkcją zbliżeniową). Z uwagi na krótki czas przejazdu sugerujemy wykupienie biletu 30 - minutowego, w cenie 3.00 zł – bilet normalny i 1.50 zł – bilet ulgowy.
W razie dojazdu własnym środkiem lokomocji polecamy parkingi zlokalizowane w niedalekiej odległości od Ostrowa Tumskiego. Największy znajduje się przed gmachem Urzędu Wojewódzkiego przy. pl. Powstańców Warszawy. Ponadto sugerujemy parking przy ul. Frycza-Modrzewskiego (obok hotelu Radisson) lub w okolicy Panoramy Racławickiej, przy ul. Prukyniego. Z miejsc tych również widoczny jest Ostrów Tumski, a dotarcie na miejsce naszego spotkania to zaledwie kilka minut spacerem, na drugą stronę Odry.
Transport zbiorowy
Zaparkowanie autokaru w centrum Wrocławia nie jest łatwe, a zlokalizowane tam parkingi mają ograniczoną pojemność i - w większości - czasowy limit postoju.
Zasadniczo proponujemy dwie lokalizacje, w których autokary mogłyby zatrzymać się w celu wysadzenia podróżnych. Pierwsza, to ul. Świętokrzyska, na odcinku od ul. Sienkiewicza w kierunku Ostrowa Tumskiego, aż do ul. Św. Marcina. Wzdłuż tych ulic znajduje się kilka miejsc postojowych dla autokarów z limitem postoju do 15 minut. Parking ten jest o tyle dogodny, że jest umiejscowiony w obrębie Ostrowa Tumskiego i dojście do Archikatedry lub punktu rejestracji uczestników to zaledwie 3 – 5 minut spacerem.
Druga lokalizacja, to 15 - minutowe parkingi przy al. Słowackiego, nieopodal Muzeum Poczty i Telekomunikacji (duży gamach z czerwonej cegły). Z tego miejsca do Ostrowa Tumskiego należy przejść przez Park Słowackiego, minąć budynek Muzeum Narodowego, a następnie idą ul. Wyszyńskiego przejść przez Most Pokoju i skręcając w lewo w pl. Katedralny – po ok. 15 minutach przyjemnego spaceru - dotrzemy do celu. Z tego parkingu jest za to łatwiejszy dojazd do miejsc stałego parkowania autokarów, które zlokalizowane są przy ul. Mazowieckiej (przy Urzędzie Marszałkowskim - kilka stanowisk parkowania) lub przy ul. Wybrzeże Juliusza Słowackiego (równoległa do ul Mazowieckiej, biegnąca wzdłuż Odry – tutaj jest możliwość zaparkowania kilkunastu autokarów). Te miejsca z kolei są w odległości ok 1 km do Ostrowa Tumskiego. Sugerujemy, aby po zakończeniu spotkania ponownie skorzystać z tych samych parkingów, jak przy wysiadaniu (wówczas kierowcy o umówionej godzinie przemieściliby się z miejsc stałego parkowania na ww. miejsca).
Na parkingu czasowym przy al. Słowackiego, na przyjeżdżających pielgrzymów będą oczekiwać przedstawiciele wrocławskiej wspólnoty z proporcami RRN, którzy udzielą niezbędnych informacji.
Rejestracja uczestników
Rejestracja uczestników będzie prowadzona w Centrum Duszpasterskim Archidiecezji Wrocławskiej, przy ul. Katedralnej 4 - tzw. Duszpasterstwo „Pod Czwórką” (nr 2 na mapie). Wejście do punktu rejestracji będzie oznaczone proporcami z logotypem RRN. Animatorzy wszystkich grup, jak również poszczególne osoby (w przypadku przyjazdów indywidualnych) proszone są o zgłoszenie się w specjalnie zorganizowanym punkcie rejestracji, który podobnie jak pozostałe miejsca naszych wspólnych spotkań, będzie oznaczony proporcami z logotypem Ruchu Rodzin Nazaretańskich. Osoby zgłaszające przyjazd grup otrzymają dla każdego uczestnika Informator z planem spotkania oraz mapką Ostrowa Tumskiego, a także bony konsumpcyjne na wspólny posiłek. Ponadto, osoby obsługujące rejestrację uczestników będą udzielać wszelkich niezbędnych informacji organizacyjnych. Będzie też możliwość przekazania ofiar na cele organizacyjne zebranych w autokarach.
Przebieg spotkania
Gromadzimy się w Archikatedrze Wrocławskiej (nr 1 na mapie), gdzie o godz. 9:30 rozpocznie się zawiązywanie wspólnoty i przywitanie gości, a o 10.00 rozpocznie się adoracja Najświętszego Sakramentu. W czasie adoracji dla dzieci zorganizowane zostanie spotkanie integracyjne w lodziarni. O godz. 11:00 sprawowana będzie Msza św. pod przewodnictwem ks. Biskupa Andrzeja Siemieniewskiego.
Po zakończeniu Mszy św. mamy przerwę przeznaczoną na posiłek, rozmowy i/lub zwiedzanie kilku ciekawych miejsc, o których mowa poniżej. Posiłki wydawane będą w ogrodach Papieskiego Wydziału Teologicznego (nr 3) od 12:30 do 14:30. Posiłki (zupa gulaszowa lub wegetariańskie leczo plus pieczywo) będą wydawane przez firmę cateringową wyłącznie na podstawie bonów konsumpcyjnych, wydawanych przy rejestracji uczestników. W przylegającej do ogrodów Auli Jana Pawła II będzie kawa i ciasto. Oba obiekty znajdują się w bezpośrednim sąsiedztwie Katedry, po lewej stronie od głównego wejścia i również będą oznakowane proporcami RRN.
O godz. 15.00 gromadzimy się w górnej części kościoła św. Krzyża (nr 5 na mapie). Dla dzieci zostanie w tym czasie zorganizowana gra terenowa.
Ciekawe miejsca, które warto zwiedzić
Po zakończeniu wspólnych spotkań warto skorzystać z okazji i odwiedzić jedno lub kilka miejsc, zaproponowanych poniżej.
Jest późnoromańskim kościołem wybudowanym w XIII wieku. Jest najstarszym zachowanym do dzisiaj budynkiem w mieście, a przy tym najstarszym czynnym kościołem. Swoje początki Kościół ma prawdopodobnie w latach dwudziestych XIII wieku. Niemniej jednak eksperci wskazują, że ze względu na swoje cechy stylistyczne, w tym charakterystyczne spolia, może pochodzić on z wcześniejszego okresu. Z dwóch portali kościoła zachował się jeden w stylu romańskim, natomiast drugi już w stylu renesansowym. Kościół św. Idziego jest kościołem jednofilarowym – sklepienie budynku wsparte jest na jednym filarze. Ceglana arkada łączy kościół z kapitułą z XVI wieku wybudowaną w stylu późnego gotyku, tworząc tak zwaną „Bramę Kluskową”. W trakcie działań wojennych Kościół św. Idziego ucierpiał i po zakończeniu wojny dokonano w nim zmian. Skuto tynki zewnętrzne, rekonstruując podwójny łuk tęczowy. Pozostawiono sygnaturkę – małą wieżę kościelną. Obecnie w każdą niedzielą odbywają się w nim Msze św. dla przedszkolaków, jest też miejscem modlitwy wrocławskich rzemieślników
Z „Bramą Kluskową” wiąże się legenda, według której kiedyś w podwrocławskiej miejscowości Zielony Dąb (obecnie osiedle Dąbie we Wrocławiu) mieszkał chłop Konrad z żoną Agnieszką. Kobieta słynęła z talentu do przyrządzania najlepszych w okolicy klusek śląskich. Gdy zmarła na dżumę, Konradowi groziła śmierć głodowa. Pewnego razu mężczyzna wybrał się do Wrocławia i przysnął w pobliżu kościoła św. Idziego. We śnie ukazała mu się żona i zapowiedziała, że podaruje mu magiczny kociołek, który co noc zapełniać się będzie świeżymi kluskami. Konrad musiał spełnić tylko jeden warunek – nigdy nie zjadać wszystkiego, zostawiając jedną kluskę na dnie naczynia. Po obudzeniu chłop ujrzał przed sobą pełen garnek. Nie mógł nad sobą zapanować i chciał zjeść wszystkie kluski. Ostatnia kluska jednak nie chciała dać się złapać: goniona przez Konrada w końcu legła na szczycie arkady i zamieniła się w kamień. Kociołek już nigdy się nie napełnił.
Drugim najstarszym obiektem sakralnym we Wrocławiu jest niewielki, gotycki kościółek św. Marcina znajdujący się w zachodniej części wrocławskiego Ostrowa Tumskiego. Powstał z cegły, prawdopodobnie w latach osiemdziesiątych XIII wieku, jako kościół fundacji klasztornej Henryka Probusa pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny. Obecny kościół św. Marcina stanowi jedyną ocalałą budowlę należącą do dawnego zamku piastowskiego we Wrocławiu. Kościółek był budowlą dwupoziomową, ale obecnie (przez podnoszenie się przez kilkaset lat otaczającego go gruntu o parę metrów) dolny poziom jest schowany poniżej terenu i ma charakter krypty. Bryła kościoła ulegała wielu modyfikacjom, a na przełomie XV i XVI wieku przeniesiono na niego wezwanie św. Marcina. Po likwidacji zamku kościółek znalazł się przy centralnym placu otoczonym dworami kanoników. Na początku XIX wieku zasypano odnogę Odry (co sprawiło, że Ostrów Tumski przestał być wyspą) i przez dawny teren zamku wytyczono ulicę św. Marcina. Wokół kościółka powstały wysokie kamienice, które odgrodziły go od rzeki. Interesujący jest również fakt, iż w okresie międzywojennym kościół służył wrocławskiej Polonii i odbywały się tutaj nabożeństwa w języku polskim. W czasie II wojny światowej został bardzo silnie zniszczony - w około osiemdziesięciu procentach. Odbudowany został w latach 1957-1960 przez Tadeusza Kozaczewskiego w silnie zmienionej formie, ponieważ przywiązywano dużą wagę do tradycji piastowskiego Wrocławia. Ten kościół odgrywał dużą rolę w życiu społeczności polskiej. W okresie międzywojennym odbywały się tu nabożeństwa w języku polskim, działało Polskie Towarzystwo Kościelne. 17 września 1939 roku odbyło się ostatnie nabożeństwo. Obecnie służy Archidiecezjalnemu Duszpasterstwu Środowisk Twórczych.
Choć budynek na pierwszy rzut oka nie wskazuje na to – ukrywa relikty budynków sprzed ośmiu wieków. Najważniejszą częścią obecnego tu grodu był piastowski zamek książęcy. Jeszcze w X wieku powstał tutaj drugi gród wrocławski. Pierwszy znajdował się we wschodniej części wyspy, w okolicach obecnej katedry. W ogrodach klasztornych można podziwiać odkryte fragmenty fazy gotyckiej zamku. W przyszłości także tutaj będą prowadzone dalsze prace archeologiczne i wrocławski „Szlak Piastowski” będzie dalej rozbudowywany.
Przechodząc dalej – do piwnicznej części budynku klasztornego - można zobaczyć fragmenty murów zamku z XII-XIII w. Była to siedziba władców z dynastii Piastów: Bolesława Wysokiego, Henryka I Brodatego oraz św. Jadwigi, która z Wrocławia udała się do Trzebnicy, gdzie ostatecznie została do śmieci. Zachowało się obramowanie słynnego okna, z którego św. Jadwiga rozdawała ubogim żywność.
Od 1310 r. zamek był stopniowo oddawany Kościołowi – kapitule świętokrzyskiej (której członkiem był m.in. Mikołaj Kopernik) i biskupstwu. Co prawda, formalne przekazanie nastąpiło dopiero w 1439 r. Stało się tak głównie przez rozbudowę Wrocławia na lewym brzegu Odry i po najeździe mongolskim w 1241, prawobrzeżny Wrocław tracił na znaczeniu. Już Henryk IV Probus nie chciał mieszkać na Ostrowie Tumskim i rozpoczął budowę nowego zamku w okolicach dzisiejszego Arsenału.
Klasztorny kościół pokanonicki (kanoników regularnych św. Augustyna) położony na odrzańskiej wyspie Piasek został prawdopodobnie ufundoway przez palatyna Piotra Włosta, jego żonę księżniczkę Marię i ich syna Świętosława w 1. połowie XII wieku i ukończony przed 1148 (wedle niektórych źródeł już w 1133). W miejscu opisanego powyżej kościoła w latach 1334-75 wzniesiono nową gotycką trójnawową halę bez transeptu m.in. według planów mistrza Pieszki. Budowę zainicjował opat Konrad z Oleśnicy, kościół został zaś konsekrowany w 1369 przez biskupa Przecława. Wskutek zniszczeń powstałych po II wojnie światowej z bogatej niegdyś dekoracji malarskiej wnętrza zachowały się tylko nieliczne pozostałości. Już w 1666 usunięto witraże, osadzone niegdyś w kamiennych maswerkach - obecne witraże powstały w okresie powojennej odbudowy. W przyziemiu wieży znajduje się bogato zdobiona późnogotycka kamienna chrzcielnica z lat 1464-1472. Charakterystycznym elementem wyposażenia jest barokowy obraz Matki Boskiej Zwycięskiej z XVII wieku, który przywędrował do Wrocławia z Mariampola po II wojnie światowej. Kościół Najświętszej Marii Panny na Piasku jest najbardziej znany za sprawą ruchomej szopki znajdującej się co prawda w budynku poklasztornym przylegającym do kościoła, ale do którego można wejść przez południową nawę kościoła. Szopka jest otwarta przez cały rok, a bogactwo ozdób, zabawek i skomplikowany mechanizm przyciąga wielu turystów, nie tylko dzieci.
Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego położony jest po północnej stronie katedry św. Jana Chrzciciela i kościoła św. Krzyża, częściowo w obrębie historycznego Ostrowa Tumskiego. Powstały w roku 1811 ogród obejmuje 7,4 ha (0,33 ha pod szkłem) i znajduje się w nim około 7,5 tysiąca gatunków roślin (licząc różne ich odmiany liczba ta sięga 11,5 tysiąca) szklarniowych i gruntowych. Na terenie ogrodu, głównie w Arboretum rosną: cypryśniki błotne, mamutowce, sekwoja wieczniezielona, cedry, szydlice, kuningamie, modrzew polski metasekwoje, cyprysowce Leylanda i sośnice. Spośród rosnących na terenie Ogrodu drzew za pomniki przyrody uznano 27 z nich: dęby, cisy, miłorzęby, buki i platany. Oprócz ekspozycji roślin w Ogrodzie można podziwiać zbudowany w 1856 na terenie alpinarium przekrój geologiczny wałbrzyskich złóż węgla kamiennego, przedzielonych osadami piaskowców i łupków. W ekspozycję tę wkomponowano skamieniałe odciski wymarłych roślin, skamieniałe pnie drzew, itp. To niezwykle urokliwe miejsce można wykorzystać na chwilę wypoczynku i refleksji.
Biografia św. Teresy Benedykty od Krzyża jest mocno związana z Wrocławiem, który jest jej miastem rodzinnym. Urodziła się 12 października 1891 r. w wielodzietnej, zamożnej rodzinie żydowskiej, głęboko przywiązanej do swej religii i tradycji. Tutaj też ukończyła szkołę średnią i rozpoczęła studia na wydziale psychologii, germanistyki i historii. Wybitnie uzdolniona, w 1913 r. przeniosła się na Uniwersytet w Getyndze, gdzie studiowała filozofię pod kierunkiem niemieckiego fenomenologa Edmunda Husserla. W 1916 r. udała się za Husserlem jako jego asystentka do Fryburga. Tam w 1917 r. obroniła pracę doktorską «O problemie empatii». Najbardziej charakterystyczną cechą jej drogi życiowej i naukowej było namiętne poszukiwanie prawdy i odpowiedzi na pytania egzystencjalne o tajemnicę człowieka i jego losu. Droga ta doprowadziła ją, wychowaną w rodzinie żydowskiej, poprzez ateizm i filozofię do chrześcijaństwa w Kościele katolickim. Po 12 latach od przyjęcia chrztu, pomimo sprzeciwu rodziny, a przede wszystkim ukochanej matki, 14 października 1933 r. wstąpiła do karmelu w Kolonii. W dniu obłóczyn, 15 kwietnia 1934 r., przyjęła imię Teresa Benedykta od Krzyża. W tym czasie w hitlerowskich Niemczech wzmagały się prześladowania Żydów. W 1938 r. przełożona postanowiła przenieść Teresę Benedyktę do karmelu w Echt w Holandii. Nie udało jej się jednak ujść przed represjami. Wraz z siostrą Różą, która również przyjęła chrzest i usługiwała w klasztorze, została aresztowana przez gestapo 2 sierpnia 1942 r., wywieziona do holenderskiego obozu przejściowego w Westerbork, a następnie deportowana 7 sierpnia do obozu koncentracyjnego w Oświęcimiu-Brzezince. Prawdopodobnie 9 lub 10 sierpnia 1942 r. Edyta Stein zginęła w komorze gazowej. Trzy dni przed śmiercią, ufna w Bożą Opatrzność powiedziała: «Cokolwiek nastąpi, jestem na wszystko przygotowana. Jezus jest z nami także tutaj».
Dom rodzinny Edyty Stein zlokalizowany jest przy ul. Nowowiejskiej 38 (ok. 15 minut spacerem od Ostrowa Tumskiego) i będzie otwarty dla zwiedzających w dniu naszego spotkania (szczegóły na stronie internetowe: https://pl-pl.facebook.com/domedytystein).
Dodatkowe informacje
Kapłani uczestniczący w spotkaniu są zaproszeni na wspólny posiłek z ks. Biskupem Andrzejem do hotelu im Jana Pawła II, ul. Świętego Idziego 2- (obiekt usytuowany z tyłu kościoła św. Krzyża, bezpośrednio przyległy do Ogrodu Botanicznego - nr 11 na mapie).
Usytuowanie toalet - oprócz toalet znajdujących się w miejscu wspólnego posiłku dostępne są również dobrze oznakowane toalety zlokalizowane w okolicy kościoła św. Krzyża (miejsca naszego popołudniowego spotkania). Ponadto na terenie Ostrowa Tumskiego funkcjonuje kilka lokali gastronomicznych posiadających zaplecze sanitarne.
Serdecznie wszystkich zapraszamy, do zobaczenia we Wrocławiu Organizatorzy
|
